Няколко часа назаем измолих от нощта,
хвърлила мрежите сънни.
Какво правих ли?
С теб си говорих.
Не усетих кога се разсъмна.
Погледнах дланта си – прясна следа,
топла още от твойта ръка.
Навярно с мен си била…
Назаем ли казах?
Ох, как заем се връща на отлетялата нощ…
Стара Загора, 2013 година
Автор: Алеко
Така подписано получихме това стихотворение. Знаем, че някой го е написал в Стара Загора, но сам е предпочел да не ни каже името си. Правото е изцяло негово.
Военнослужещи са унищожили невзривения боеприпас...
Изхабени от политическа употреба бастуни им се привиждат патерици, определи тя Нинова...
Ваксинираните се разболяват леко, но заразяват, обясни той...
На отделни места ще превали след обяд...